Jak rozmawiać z dziećmi o chorobie cierpieniu i śmierci 
Dzieciństwo kojarzy nam się z bezpieczeństwem.
Może ona również posłużyć osobom pracującym na co dzień z dziećmi, które miały lub mają kontakt z chorobą i cierpieniem w swoim otoczeniu: wychowawcom, nauczycielom i pedagogom, pielęgniarkom i lekarzom, osobom duchownym, psychologom i innym, którzy takiej wiedzy poszukują. 
Dziedzina: Pedagogika
Oprawa: Broszurowa
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 190
Format [cm]: 16x23
Autor: Małgorzata Fopka-Kowalczyk.
Jest jednak pewną propozycją, jak zadbać o dzieci w tak trudnej dla nich sytuacji.
Poradnik kierujemy do rodzin, w których pojawia się choroba przewlekła i śmierć, które stają wobec trudnej konieczności rozmowy z dziećmi o chorobie i ewentualnej śmierci.
Nie jest też książką ze złotymi, zawsze skutecznymi metodami.
Książka nie stanowi antidotum na ból i cierpienie, których uczestnikami stają się dzieci.
Są jak wybuch wojny, kiedy cały dotychczasowy świat staje na głowie.
Kontakt z chorymi przewlekle uczy prawdy, do której nikogo nie trzeba przekonywać: że diagnoza choroby przewlekłej i możliwość śmierci zaskakują zawsze, w każdym momencie ludzkiego życia.
No bo jak powiedzieć prawdęý
I czy w ogóle trzebaý
I jak to zrobić, żeby nie zabolało...ý
Przychodzi jednak moment, kiedy pytania stawiane przez dzieci wymuszają niejako konieczność nauczenia się rozmów z nimi, przygotowania dzieci i siebie na chorowanie, cierpienie i życie po odejściu kogoś ukochanego.
Pojawiają się wtedy stawiane przez dzieci pytania, na które dorośli nie umieją lub boją się odpowiadać.
Ma to miejsce zwłaszcza w sytuacjach, gdy w rodzinie dzieje się inaczej niż dotychczas.
Czasem jednak codzienność i poczucie bezpieczeństwa zaczynają się niepokojąco chwiać.
Z beztroskim światem zabawy, chronionym przez dorosłych, w którym nic złego nie może się zdarzyć.
Jak rozmawiać z dziećmi o chorobie cierpieniu i śmierci 
Dzieciństwo kojarzy nam się z bezpieczeństwem
