Proponowany tekst czyta się bardzo żywo - jest interesujący, wciąga czytelnika w wir barwnych, zaskakujących doświadczeń pacjentów, niosących w sobie niebłahy ładunek emocji.
Jacka BombyOprawa: Broszurowa
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 186
Format [cm]: 15x23
Dziedzina: Psychiatria
Autor: Jerzy Zadęcki. dra hab.
Z przedmowy prof.
Młodzi psychiatrzy i adepci tej dyscypliny medycznej mogą w niej znaleźć odtrutkę na zawężające myślenie i ograniczające jego samodzielność wymogi programów szkolenia podyplomowego.
Psychiatra o sporym stażu klinicznym ma szansę, czytając ją, otrząsnąć się z pyłu namolnych pouczeń, jakimi traktują go modni zwolennicy obiektywizmu naukowego w medycynie.
Jacka Wciórki, Instytut Psychiatria Neurologii, Warszawa Treść omawianej książki jest ożywcza jak kąpiel po długim dniu. dra hab.
Z recenzji prof.
Tym bardziej że w sposób bardzo subtelny, ale jednak zauważalny wchodzi w swego rodzaju dyskusję z dziełem Antoniego Kępińskiego, zachowującym dotąd monopolizującą pozycję w refleksji nad osobowym kontekstem kryzysu schizofrenicznego.
Poruszana tematyka jest w Polsce rzadko obecna i dość odległa od zainteresowań „establishmentu psychiatrycznego`, a jednak znużenie dominującymi w ostatnich dekadach wysiłkami na rzecz biologicznej redukcji doświadczeń klinicznych może sprawić, że książka Jerzego Zadęckiego znajdzie spore grono czytelników, łaknących nowej inspiracji i nowego języka do opisu doświadczeń klinicznych i do refleksji nad nimi.
W zasadzie czyta się go jednym tchem, co nie zdarza się w przypadku typowych tekstów psychiatrycznych.
Pobudza czytelnika, wręcz domaga się od niego reakcji, zajmowania stanowiska, dyskusji.
Proponowany tekst czyta się bardzo żywo - jest interesujący, wciąga czytelnika w wir barwnych, zaskakujących doświadczeń pacjentów, niosących w sobie niebłahy ładunek emocji
