Mówiąc najkrócej, ta książka jest próbą pedagogicznego odmyślenia Edukacji (pisanejwielką literą) jako czegoś, co jedni ludzie robią innym w trosce o ich człowieczeństwo,albo o świat ludzkich spraw, do którego Ci pierwsi zostają zaproszeni, a także próbąmyślenia o rzeczywistości w kategoriach edukacyjnych wydarzeń współtworzonychzarówno przez ludzi, jak i nie-ludzi.
Jest o tym,że edukacja nie(tylko)ludzka to nadzieja na zmiany w świecie, które są dobre, alejednocześnie takie, których do końca zaplanować się nie da, bo niewiele o nich wiemy.
Chodzi w niej o piękne ryzyko, jak pisał Gert Biesta.- ze wstępuOprawa: Broszurowa
Dziedzina: Biologia
Autor: Maksymilian Chutorański
Rok wydania: 2020.
Jest o tym, że edukacja jest zapraszaniem do współpracytego, co żyje (na różne sposoby), i tego, czemu takiego statusu odmawiamy.
Edukacja, jak jątu będę starał się rozumieć, jest zmienianiem świata, jest tworzeniem i niszczeniem.
Co oznacza, że nigdy nie dotyczy jedynie ucznia i nauczyciela zawsze zmienia się całeśrodowisko, a nie tylko ludzie, bo nauczanie jest zawsze budowaniemi przebudowywaniem więcej niż ludzkiego świata.
Ta książka jest próbą uznania ról, jakie pełnią nie-ludzie w powstawaniu, trwaniui zmianach tego, co edukacyjne. przez ciała uczniów i nauczycieli), to zmiana składu powietrza(zmiana tlenu w dwutlenek węgla), to zmienianie położenia przedmiotów, tworzenierzeczy, zużywanie energii elektrycznej, to produkowanie spalin Edukowanieto dodawanie do świata całej masy różnych bytów w tym samym ruchu etc.(Tak jak nie wychodzi się ze społeczeństwa, wchodząc do szkoły, tak samo nie przestajesię prowadzić biologicznego, naturalnego życia, deliberując o ideach).
Jest o tym, że wychowywanie i kształcenie tozawsze również robienie czegoś innego (a właściwie, zawsze najpierw jest robieniemczegoś innego, zanim stanie się edukacją), a edukowanie to nie jedynie oddziaływaniana serca i umysły ludzi, ale zmienianie świata na wiele różnych sposobów: to podnoszenietemperatury otoczenia (np.
Mówiąc najkrócej, ta książka jest próbą pedagogicznego odmyślenia Edukacji (pisanejwielką literą) jako czegoś, co jedni ludzie robią innym w trosce o ich człowieczeństwo,albo o świat ludzkich spraw, do którego Ci pierwsi zostają zaproszeni, a także próbąmyślenia o rzeczywistości w kategoriach edukacyjnych wydarzeń współtworzonychzarówno przez ludzi, jak i nie-ludzi
