Protagonista to główny aktor w starożytnym teatrze greckim, najważniejszy, a czasem najwybitniejszy. [ze Wstępu]Oprawa: Broszurowa
Rok wydania: 2016
Dziedzina: Aktorstwo.
Zgodnie z główną tezą książkę napisałem dla siebie, ale i dala każdego, kto miewa podobne problemy.
Ten ktoś musi być apriorycznie wrażliwy na problematykę filozoficzną i do niego właśnie ta praca jest skierowana.
Moje dywagacje są więc spektakularne, wątpliwe, modyfikowalne i, mam nadzieję, komuś przydatne.
Rozważania tu podjęte przeprowadziłem siedząc za stołem, czyli wykorzystując wyłącznie refleksję i wyniki namysłu innych filozofów (czego powód przedstawiam).
W niniejszym przedstawiam podstawowe odróżnienia, `drogę` do Protagonisty i tło problemowe.
Ogólna struktura i zawartość owego `ja`, głównego aktora, będzie pojawiać się w trakcie prezentacji kolejnych tomów. `Ja` w użytym powyżej znaczeniu jest tylko zaimkiem wskazującym, beztreściowym indeksem.
Teza jest właściwie banalna, ale jej wykazanie i pewne konsekwencje z niej wynikające, już, jak mniemam, nie.
W zamierzonych trzech tomach próbuje argumentować, iż istnieje nieskończona liczba podmiotów, lecz jako podmiot tylko jeden - najbardziej rzeczywiste, ruchome centrum świata, ja, czyli Protagonista.
Protagonista to główny aktor w starożytnym teatrze greckim, najważniejszy, a czasem najwybitniejszy
